وبلاگ

قوانین نصب دوربین های مداربسته

قوانین نصب دوربین های مداربسته

اگرچه نصب دوربین مداربسته موجب افزایش امنیت و پیشگیری از وقوع جرم است، اما این گونه از ابزارهای نظارتی را باید با دقت و با توجه به موارد قانونی آن در محل مورد نظر نصب کرد، وگرنه همین دوربین‌ها ممکن است باعث نقض حریم شخصی شوند. از این رو، این سوال پیش می آید که قوانین نصب دوربین های مداربسته به چه صورت است و  آیا نصب دوربین در اماکن خصوصی جرم است؟

دوربین مداربسته

نصب دوربین در محل های عمومی

نصب دوربین مداربسته در مکان های عمومی بلامانع است، به شرطی که دوربین به حریم خصوصی ساختمان های مجاور اشراف نداشته باشد. علاوه بر این، در جایی که دوربین نصب می شود باید افراد را از حضور سیستم نظارتی مطلع ساخت. اطلاع رسانی این موضوع معمولا با استفاده از برچسب یا تابلو انجام می شود.

نصب دوربین مداربسته در اماکن خصوصی

موردی که حساسیت بسیار بیشتری دارد، نصب دوربین مداربسته در مکان های خصوصی است. اصولا اگر حتی در خانه‌ی خود هم بخواهید سیستم مداربسته کار بگذارید، باید این موضوع را به اطلاع تمام اعضای خانواده و کسانی که به خانه شما می آیند، برسانید.

همین امر برای نصب دوربین در مشاعات و فضاهای پارکینگ و آسانسور آپارتمان نیز صدق می کند. برای این کار، باید رضایتِ کتبی تمامی ساکنین جلب شده باشد و برچسب های لازم جهت اطلاع رسانی به مهمانان نصب شود. چسباندنِ تابلو یا برچسب، به ویژه برای دوربین های مخفی ضروری است که به راحتی قابل رویت نمی باشند.

از سوی دیگر، نصب دوربین در فضاهایِ شخصیِ حساس، مثل اتاق خواب و حمام و سرویس بهداشتی، کاملا خلاف موازین اخلاقی و غیرقانونی است.

در صورتی که دوربین مداربسته بدون مجوز در حریم خصوصی نصب گردد، کسانی که تصاویر آنها ضبط شده است، می توانند از فیلم گیرنده اعلام شکایت کنند و تبعاتِ حقوقیِ سنگینی در انتظار فرد خاطی خواهد بود.

قوانین نصب دوربین در فضای خصوصی

هنوز قانون مشخص و دقیقی برای نحوه ی نصب دوربین های مداربسته در اماکن مختلف تنظیم نشده است، و مبنای کار قوانین دیگری است که به حریم شخصی مربوط می شوند.

به طور کلی، براساس اصل ۲۵ قانون اساسی ایران، هرگونه ضبط و تجسس و فاش کردنی که بدون حکم قانونی در زندگی دیگران صورت بگیرد، خلاف قانون و جرم است.

همچنین، اصل ۲۲ قانون اساسی نیز بر مصون ماندن حیثت افراد از تعرض تأکید دارد.

در منشور حقوق شهروندی هم، در ماده ۴۱ ، بیان می شود که: «کنترل های صوتی و تصویریِ خلاف قانون در محیط های کار، اماکن عمومی، فروشگاه ها و سایر محیط های ارائه خدمت به عموم، ممنوع است.»

با این حال، در موارد خاصی که ضرورت باشد، مثلا برای کشف جرم یا موارد مشابه آن، دوربین مداربسته ممکن است در حریم خصوصی هم مورد استفاده قرار بگیرد، اما مجوزهای لازم برای این کار باید از مراجع قضایی یا نیروی انتظامی دریافت شده باشد.

در نهایت، این موضوع را هم باید در نظر داشت که فیلم و تصویر ضبط شده، از آنجا که قابلیت دستکاری و تقلب در آن وجود دارد، ادله و مدرک اثبات جرم محسوب نمی شود و صرفا می توان از آن به عنوان قرائن و نشانه های وقوع جرم استفاده کرد.

دیدگاهتان را بنویسید